مدح و ولادت امام محمد باقر علیه‌السلام
شاعر : مرضیه عاطفی
نوع شعر : مدح و ولادت
وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : ترکیب بند
دل ویـرانـم امشب آبـاد است لحـظۀ با شـکـوهِ مـیلاد است
پـنـجـمـیـن مـاه آسـمـانِ نـبـی نـور چـشم امـام سـجـاد است
شده امشب پدر بزرگ ارباب بیـشتر قلب فاطـمه شاد است
سائلان لحـظه لحـظه می‌آیـند بسکه حاجت به این و آن داده است
شعـر لالایـی‌اش شبانگـاهـان با نسیم است و نغمۀ باد است
معـنیِ حکـمت و نجوم رسید
حـضرت باقـرالعـلـوم رسـیـد
بــرکـت ســفــرۂ رجـب آمــد شـهـد و شـیـریـنی رطب آمد
نور در نور، سیرتش علوی‌ست حـضرتِ مـرتضی نسب آمـد
دشمنش لحظۀ مناظـره باخت در دلش کـینـه و غـضب آمد
مثل دلسـوزیِ عـمو حـسنـش رفت و با خـنده روی لب آمد
بسکه پیـمـانـه را لـبالـب کرد سائلش روز رفت و شب آمد
سرِ این سفره می‌شوم حاضر
بـا عـنـایـاتِ حـضـرت بـاقـر
قــلــم آمــادۂ نــوشــتــن شــد وقت وصفش زبانم الکـن شد
شد مـحـمـد بـرای پـنـج تن و نـورِ چـشـم چـهـارده تـن شـد
باز هم یک حدیثِ عالی گفت باز هم چشم شیعه روشن شد
لحن گرم تـلاوتش یک عـمر دلبری کرد و صاحبِ فن شد
کارِ هر روز من شده مدحش شـافـع روز مـحـشـر من شـد
بــایـد آوایِ بـر لـبـش بــاشـم
دانـش آمـوزِ مکـتـبـش بـاشـم
مکـتـبش حـیدری‌ست بسم الله از خـیـانت بـری‌ست بسم الله
مکـتـبش بـیـعـتی‌ست جـانـانه فـاطـمه محـوری‌ست بسم الله
عِـلم او با عـمل گره خـورده عـلـمِ نـام آوری‌ست بـسـم الله
بـا ولایت پـیِ شـهـادت بـاش در صدف گوهری‌ست بسم الله
مکـتـبش مـردِ مرد می‌طـلـبد حرفِ پیـغـمـبری‌ست بسم الله
پـیـروانِ دو عـالـم افــروزیـم
درس روشنگری می‌آموزیم!
|